Երբ երեխա էի, սիրահարվեցի լուսանկարչությանը։ Դեռ սիրահարված եմ ու շարունակում եմ։
Ու դա շատ վաղուց էր, մոտավորապես էն ժամանակներում, երբ ծամոնի հետ կանաչի էինք ծամում, որպեսզի սպիտակ ծամոնը գույնը փոխի ու “իմպըռտնի” թվա, իսկ պատից կախած ռադիոն ուներ միայն մի ալիք ու հատուկ ռադիոյի վարդակ։
Հիմա արդեն, երբ հարկ է լինում որպես մասնագետ ներկայանալ, դա հնչում է էսպես՝ վավերագրող լուսանկարիչ ու մի քիչ էլ՝ խզբզիչ։